Największe zagęszczenie zabytkowych kamienic w Polsce
W żadnym polskim mieście nie ma takiego nagromadzenia zabytkowych kamienic jak w Łodzi. To one najlepiej opowiadają historię dynamicznego rozwoju przemysłowego miasta. W drugiej połowie XIX wieku Łódź rozwijała się najszybciej w Europie. Do „ziemi obiecanej” zjeżdżali się inwestorzy oraz robotnicy z całego zaboru rosyjskiego oraz Niemiec. Zapotrzebowanie na mieszkania było w tamtym okresie ogromne.
Łódź, w odróżnieniu od wielu innych miast, nie miała średniowiecznej zabudowy. W centrum zaczęto więc masowo budować kamienice. Powstawały całe kwartały.
Fabrykanci stawiali budynki, które miały ukazywać ich zamożność. Prześcigano się wtedy w dekoracjach i stylach. Dzisiaj w Łodzi można podziwiać kamienice neorenesansowe, neobarokowe, eklektyczne, secesyjne oraz modernistyczne. W żadnych innym mieście nie ma tylko zabytków architektury przemysłowej i miejskiej z przełomu XIX i XX wieku.
To najpiękniejsza łódzka kamienica
Zapytaliśmy sztuczną inteligencję, która spośród tysięcy łódzkich kamienic jest największą perełką architektury. Za najbardziej reprezentacyjną chat GPT uznał kamienicę pod Gutenbergiem, przy Piotrkowskiej 86.
- To imponujący przykład secesji z bogatymi detalami, płaskorzeźbami i niezwykle dekoracyjną elewacją. Budynek zdobią m.in. postaci kobiet, ornamenty roślinne oraz wizerunek Gutenberga – patrona drukarzy – podaje chat GPT. - Elewacja przyciąga wzrok rzeźbami symbolizującymi sztuki graficzne i typograficzne. Jest to jeden z niewielu budynków w Polsce z tak wyraźnym motywem upamiętniającym drukarstwo. Kamienica została pieczołowicie odrestaurowana, co przywróciło jej dawny blask. W połączeniu z lokalizacją na reprezentacyjnej Piotrkowskiej robi ogromne wrażenie.
Polecany artykuł:

Kamienica pod Gutenbergiem zachwyca detalami
Warto jednak podkreślić, że kamienica pod Gutenbergiem wcale nie jest przykładem secesji, choć ze względu na bardzo bogate zdobienia bywa tak określana. To historyzm z elementami neorenesansu i neobaroku. Budynek powstał w 1897 roku, czyli jeszcze przed rozkwitem secesji.
Kamienica należała pierwotnie do łódzkiego drukarza i wydawcy Jana Petersilge. Pod koniec 1893 roku odkupił on parcelę wraz z dawnymi budynkami i przystąpił do budowy frontowej kamienicy. Okazały gmach powstał według projektu Kazimierza Pomian-Sokołowskiego i Franciszka Chełmińskiego, choć nie wszystkie źródła to potwierdzają. Dominującym elementem jest środkowy wykusz, w niszy którego umieszczony został posąg Jana Gutenberga, stąd nazwa kamienicy.
Przed I wojna światową w budynku mieściły się: siedziba Kompanii Singer, elegancka restauracja „Louvre”, klinika oraz szkoła dentystyczna, a także redakcja jednej z najstarszych łódzkich gazet „Lodzer Zeitung”. W styczniu 1915 r. pismo zamknęły niemieckie władze okupacyjne. Zastąpiono je gazetą „Deutsche Lodzer Zeitung”, która ukazywała się do 1918 r. Natomiast w tym samym budynku od 30 grudnia 1915 r. działała redakcja „Godziny Polskiej”, ze względu na proniemieckie sympatie nazywanej „Gadziną Polską”. W okresie międzywojennym w kamienicy znajdowała się siedziba Stronnictwa Narodowego, a po wojnie ulokował się Klub Związku Polskich Artystów Plastyków.
W latach 70. XX w. w plebiscycie prasowym kamienicę pod Gutenbergiem uznano za najpiękniejszą w Łodzi i do dzisiaj jest jedną z najważniejszych atrakcji turystycznych miasta.