Ławeczka Tuwima w Łodzi to jeden z symboli miasta. Oto historia tej wyjątkowej rzeźby

Galeria Wielkich Łodzian. Wśród nich Julian Tuwim

Galeria Wielkich Łodzian to grupa plenerowych rzeźb z brązu, upamiętniających sławne osoby związane z Łodzią. Ustawiane są one od 1999 roku na ulicy Piotrkowskiej i to właśnie figura Juliana Tuwim była pierwszą, który pojawił się na wysokości numeru 104, przed Pałacem Juliusza Heinzla.

Rzeźba jest autorstwa Wojciecha Gryniewicza i została odsłonięta dokładnie 10 kwietnia 1999 roku. Pomnik przedstawia naturalnej wielkości Juliana Tuwima siedzącego w pozie sprawiającej wrażenie, jakby poeta słuchał kogoś siedzącego obok niego. Miejsce na ławeczce obok Tuwima jest wolne, dzięki czemu sami możemy "dosiąść się" do poety i poczuć się jakbyśmy sami obok niego siedzieli.

Każdy odwiedzający z pewnością zauważy "wytarty" nos Juliana Tuwima. Dlaczego? Miejska legenda głosi, że potarcie nosa poety przynosi ogromne szczęście. Nic więc dziwnego, że każdy decyduje się na ten ruch.

Pomnik brał też udział w wielu konkursach. W 2003 roku pomnik został wybrany w plebiscycie na "Rzeźbę Roku", natomiast w 2004 jego autor otrzymał wyróżnienie Polskiej Organizacji Turystycznej w konkursie na "Turystyczną Pamiątkę z Regionu". W 2009 Ławeczka Tuwima była nominowana też w konkursie na "7 cudów Łodzi".

Julian Tuwim urodził się w Łodzi. Do końca życia cenił nasze miasto

Choć Julian Tuwim ma korzenie żydowskie, urodził się 1894 roku właśnie w naszym mieście. Lata młodości spędził przy ulicy Widzewskiej 44 (obecnie Kilińskiego 46), w mieszczańskiej rodzinie zasymilowanych Żydów Izydora i Adeli Tuwimów.

W latach 1904–1914 uczęszczał do Męskiego Gimnazjum Rządowego w Łodzi. Na początku uczył się słabo, nie okazywał zainteresowania przedmiotami ścisłymi, zwłaszcza matematyką, przez co powtarzał szóstą klasę. Jednak nie ma się co dziwić, biorąc pod uwagę, że w był jednym z najbardziej cenionych poetów, a jego poezja uważana jest za jedną z trudniejszych, głównie ze względu na grę słów.

Julian Tuwim na początku swojej kariery ściśle współpracował z łódzkimi kabaretami Bi-Ba-Bo i Nowości. Łódź miała dla niego również szczególne miejsce w sercu, bo to właśnie również tutaj wziął ślub ze Stefanią Marchew w 1919 roku.

Później przeprowadził się do Warszawy, a następnie podróżował po całym świecie, ale do Łodzi często wracał. Doceniał nasze miasto również w swojej poezji, nazywając "najwspanialszym miastem na ziemi"

W 1928 roku otrzymał Nagrodę Literacka Łodzi, którą ponownie dostał w 1949 roku. Został także doktorem honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego.

Julian Tuwim zmarł na atak serca w Zakopanem 27 grudnia 1953 roku i została pochowany na Powązkach.