To najniżej położona wieś województwa łódzkiego. Leży 100 metrów niżej niż Łódź

Województwo łódzkie położone jest na pograniczu Niżu Środkowoeuropejskiego i Wyżyn Polskich. To sprawia, że zróżnicowanie terenu województwa jest większe niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Znajdziemy tu więc zarówno niziny położone na wysokości poniżej 100 m n.p.m., jak i wzgórza, osiągające wysokość ponad 300 m n.p.m. Duże zróżnicowanie terenu widać też w stolicy województwa - najniżej położone miejsce w Łodzi leży na wysokości 163 m n.p.m., a najwyżej – na wysokości aż 276 m n.p.m.

Najniższe i najwyższe tereny w woj. łódzkim

Najwyżej położonym terenem woj. łódzkiego są Wzgórza Radomszczańskie i Góry Mokre, leżące w południowej części regionu. Znajdziemy tu m.in. Górę Chełmo (323 m n.p.m.) oraz najwyższe naturalne wzniesienie woj. łódzkiego – Fajną Rybę, położoną na wysokości 347 m n.p.m.

Najniżej położony teren woj. łódzkiego znajdziemy natomiast na drugim krańcu województwa – w powiecie łowickim. W dolinie Bzury, koło Łowicza, wysokość terenu spada poniżej 80 m n.p.m. Tu właśnie znajduje się Zabostów Duży - najniżej położona wieś województwa łódzkiego.

Zabostów Duży - najniżej położona wieś woj. łódzkiego

Zabostów Duży leży na wysokości 80 m n.p.m, co czyni go najniżej położoną miejscowością woj. łódzkiego. Niewielka wieś leży w powiecie łowickim, w gminie Łowicz, nad rzeką Bzurą.

Według danych z Narodowego Spisu Powszechnego w 2021 roku w Zabostowie Dużym mieszkało 295 osób, z czego 50,8 proc. stanowiły kobiety, a 49,2 proc. - mężczyźni. Dane te pokazały, że od 1998 roku liczba mieszkańców zmalała o 11,9 proc. Wcześniejszy spis powszechny z 2002 roku wykazał, że we wsi Zabostów Duży były 74 gospodarstwa domowe, wśród których dominowały gospodarstwa zamieszkałe przez 5 lub więcej osób - takich gospodarstw było 34.

Zabostów Duży - historia

Dziś Zabostów Duży słynie z licznych sadów owocowych i jest uznawany za „zagłębie sadownictwa” gminy Łowicz. Początki miejscowości sięgają jednak średniowiecza. Pierwsze wzmianki o Zabostowie pojawiają się już w 1345 roku w dokumencie lokacji na prawie średzkim sąsiedniej wsi Kompina. W innych źródłach z XIV wieku wieś pojawia się pod nazwami „Szabostowo”, „Zabostowo” lub „Zabosthowo”.

W 1445 roku miejscowość została wcielona do nowo utworzonej parafii w Kompinie. W dokumentach z tego roku widnieje też już podział wsi na „Zabosthow Maiori” i „Minori Zabosthow”, czyli na Zabostów Duży i Mały.

Jak informuje portal „Dialekty i gwary polskie”, w 1512 roku wieś posiadała 12 ¼ łanów uprawnej ziemi oraz ½ łanu nieuprawnej. Wiadomo też, że w 1513 roku w Zabostowie była jedna karczma. Z kolei wg stanu z 1785 roku we wsi było 18 domów, w których mieszkały 72 osoby.

Elektryfikacja wsi nastąpiła w 1947 roku, a jeszcze w latach 50. XX wieku przeważały w nim budynki drewniane. W latach 1975–1998 Zabostów Duży administracyjnie należał do województwa skierniewickiego. Po reformie administracyjnej, która weszła w życie 1 stycznia 1999 r. miejscowość znalazła się w woj. łódzkim.