Pierwsze w Łodzi kamienie pamięci, nazwane przez ich pomysłodawcę - niemieckiego artystę Gustawa Demniga – Stolpersteinami poświęcone są mamie i siostrze Ocalałego Leona Weintrauba. Dwie niewielkich rozmiarów mosiężne tabliczki umieszczone w płytach chodnikowych odsłonięto przy ul. Włókienniczej 2. Pod tym adresem mieszkał Weintraub wraz z rodziną. On i trzy jego siostry przeżyli wojnę. Mama Nacha (Natalia) Wajntraub zginęła w sierpniu 1944 r. w obozie zagłady w Auschwitz-Birkenau, zaraz po transporcie z getta łódzkiego, a czwarta siostra – Rajzla (Ruśka) została zamordowana w obozie zagłady Stutthof.
"Jestem wzruszony do głębi, że w moim wieku, a mam blisko 99 lat dożyłem tego upamiętnienia i uhonorowania mojej mamy Natalii Wajntraub z domu Bajrach. To była kobieta, którą dziś nosiłbym na rękach, bo poświęciła swoje życie pięciorgu dzieciom. Tak samo żal mi bardzo moich sióstr"
– powiedział podczas uroczystości Weintraub.
Stolpersteiny na ul. Włókienniczej wmurowano z inicjatywy mieszkającego w Kolonii Marcusa Valdera, przy współpracy z Urzędem Miasta Łodzi oraz Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi.
"Z serca dziękuję wam, współrodakom z mojego miasta Łodzi. Tu się urodziłem, tu żyłem i tym miastem jeszcze intensywnie żyję. Mam niezapomniane wspomnienia, pomimo biedoty i nędzy, sentyment jednak pozostał" – przyznał Ocalały.
Polecany artykuł:
Valder tłumaczył, że poznał Weintrauba 30 stycznia br. i – jak wskazał – to data kojarząca się z jednym z najczarniejszych momentów w historii Niemiec – dojścia w 1933 roku Adolfa Hitlera do władzy.
"Chcę przeprosić ludność Polski, Żydów i wszystkich, którzy byli ścigani, prześladowani przez narodowy socjalizm, a w szczególności całemu miastu Łódź za to, co mój naród zrobił temu krajowi. Dziękuję Leonowi, że stał się moim ojcem i przyjacielem" – podkreślił.
Wydarzenie uświetnił występ muzyczny młodzieży szkolnej z Kolonii oraz Chóru Dziecięcego Miasta Łodzi.
Weintraub jest jednym z ostatnich żyjących Ocalałych z Litzmannstadt Getto. Urodził się 1 stycznia 1926 r. w Łodzi. Zimą 1939 r. wraz z rodziną trafił do łódzkiego getta, skąd w 1944 r. razem matką, ciotką i trzema siostrami został wywieziony do obozu zagłady Auschwitz-Birkenau. Tam został oddzielony od reszty rodziny. Po kilku tygodniach udało mu się uciec z obozu w Oświęcimiu. Był więziony w obozach w Dornhau, Flossenbuergu, Offenburgu. Po wojnie studiował medycynę w Getyndze. Wrócił do kraju, ale podczas nagonki wobec Polaków pochodzenia żydowskiego w 1969 r. musiał opuścić Polskę. Od lat mieszka w Szwecji. Co roku przyjeżdża do Łodzi, by wziąć udział w uroczystych obchodach likwidacji getta.
